Een architect die bedacht dat er dwars door het woeste heidelandschap een weg moest komen met daaromheen ruimte voor landgoederen is nu ondenkbaar, maar in de 17e eeuw gebeurde het. In Soesterberg nog wel. 

Geschiedenis van de oude weg
Jacob van Campen, de ontwerper van de Dam In Amsterdam, was de bedenker van de kaarsrechte weg tussen Utrecht en Amersfoort.  Hij wilde het heidelandschap herscheppen. De weg en het onderhoud moesten ergens van betaald worden en dus bedacht hij kavels rondom de weg waar de stedelijke elite haar buitenhuis kon bouwen.

Zo onstonden vijf buitenplaatsen in Soesterberg: Moerbessenberg, Bloemheuvel, Egghermonde, Sterrenberg en Oude Tempel. Dwars op de wegen werden openingen gemaakt, zodat schaapherders en imkers de weg konden passeren naar het achterliggende landschap. Deze doorgangen werden wegen met mooie bomen en groenwallen. Als je Soesterberg nu van bovenaf bekijkt, is deze groenstructuur nog te herkennen.

Van Den Berg naar Soesterberg
Maar goed, het plan van Van Campen pakte goed uit tot de Hollandse oorlog begon. Er worden geen buitenplaatsen meer aangelegd. Langs de wegh der Weegen kwamen arbeidershuisjes te staan. En zo kwam het dorp 'Den Berg' tot stand dat in 1837 werd omgedoopt tot 'Soesterberg'.

Zie je bij het Zwaantje
Op het punt waar de Rademakerstraat overgaat in de Banningstraat en de wethouder het bord onthulde was vroeger Het Zwaantje gevestigd. Hier troffen reizigers over de Wegh der Weegen elkaar. Het Zwaantje is er niet meer, maar restaurant 'The Oriental Swan' heeft met zijn naam wel een stukje historie gekoesterd.

Meer informatie is te vinden op www.weghderweegen.nl